Patatje integratie, Scott en Surinaams studeren

Voor de afgelopen drie colleges moesten aardig wat aan historische verdieping doen. Vandaar dat we sinds ons verblijf hier ons al zwoegend een weg door teksten banen, en eigenlijk nog weinig van Paramaribo zelf hebben gezien. Onze huisgenoten Imre, Arnoud, Lieke en Hilde keken ons erg vreemd aan toen we meteen de eerste dag aan de slag gingen met onze stapels boeken. Gelukkig is het de hele dag heerlijk weer hier, zo’n 30 graden met een zuchtje zeewind, en kun je heerlijk op ons terras studeren.

Zondag zijn we voor de afwisseling de buurt gaan verkennen en in een half uur naar het winkelcentrum gelopen (Surinamers verklaarden ons voor gek). Het werd nogal laat en we besloten daar onze eerste Surinaamse maaltijd te gebruiken…de enige optie in het centrum was de Nederlandse ‘happy snack’, hier onlangs geopend door iemand die in het gebrek aan frikandellen en een patatje oorlog (hier een politiek correct een ‘patatje integratie’ genoemd) een gat in de markt zag… ze hadden zelfs poffertjes! Dus na een heerlijke pannenkoek met kaas met patat zijn we met de taxi teruggegaan, je kunt hier beter niet ’s avonds over straat lopen.
Gisteren hadden we ons eerste college van onze begeleiders dr. Meel en de Surinaamse dr. Egger, aan de Anton de Kom Universiteit, vlakbij ons huis. Een van de Surinaamse studenten was jarig en had zelfs voor ons bojo meegenomen! We krijgen met veertien Surinamers college. We bespraken het boek van James Scott, een socioloog die het gedrag van mensen binnen machtsrelaties heeft bestudeerd.'No human action is possible without a little acting'...De discussie kwam de eerste keer al aardig op gang, de Surinamers nemen geen blad voor de mond. Bijna iedereen doet deeltijd geschiedenis en heeft al een baan in het archief of als leraar. Veel van hen zijn al meer dan een jaar met hun onderzoek bezig..zij hebben tenminste wat om te presenteren! Voor ons is het nog een verrassing wat we hier wat het onderzoek brengt. Dr. Meel stelde ons zeer gerust toen hij benadrukte dat aan ons zwaardere eisen worden gesteld. Volgende week hebben we onze presentaties!

Eergisteren zijn we met dr. Meel gaan eten aan de Waterkant, en hebben we ook wat van de stad gezien. Opvallend zijn alle koloniale houten gebouwen. Sommigen zijn vervallen, maar aan de Waterkant geven ze een fantastische sfeer aan de omgeving.

Ons huis heeft toch wel een paar gevaarlijke trekjes. We hebben geen warm water, dus gebruiken we de waterkoker voor de afwas. Hoe kon ik weten dat de waterkoker niet vanzelf uitging, maar dat je de stekker eruit moet trekken...dus ik stond nietsvermoedend af te wassen terwijl de waterkoker vlam vatte, totdat Annika een gil gaf en Gerhard met de waterkoker naar buiten stormde. Daar hebben we hem al vlammend nog even laten staan voor de foto. Gelukkig regende het buiten...

Vannacht maakte ik een eerste echte tropische regenbui mee..het water stroomde langs de weg en gaf ontzettend veel lawaai. Eigenlijk is het pas over een maand regentijd, maar de Surinamers zeggen dat het weer hier net zo onvoorspelbaar is geworden als tijdens de Nederlandse pasen.

De colleges zijn tot nu toe erg interessant en inspirerend voor ons onderzoek. Vanmiddag krijgen we een opdracht in het archief en...ik heb mijn eerste interview met Harold Jap A Joe, een socioloog die onderzoek doet naar de hedendaagse invloed van het slavernijverleden op religie.

Binnenkort komen er foto's! (Ik kan tussen de Chinese tekens geen 'browse' ontdekken...Judith??)